Van The Big Apple naar Peru

Lieve familie en vrienden,

Hierbij open ik een blog waar ik de komende maanden af en toe wat op zal schrijven om jullie enigzins op de hoogte te houden van onze Zuid-Amerikaanse avonturen. We hebben in 12 dagen al behoorlijk wat mee gemaakt, dus hier komt het eerste deel.

Zondagochtend 23 februari was het dan eindelijk zover. Om 6 uur stonden we dan op schiphol, klaar om in te checken na familie en vrienden stevig geknuffeld te hebben. Om 9 uur precies verlieten we Nederland dan toch echt definitief voor 3,5 maand.
Na ruim 8 uur kwamen dan eindelijk aan in New York City. Omdat we op het nieuws gehoord hadden dat het de koudste winter was in tijden, hadden we ons dik ingepakt. Maar toen we het vliegveld uitkwamen, werden we verwelkomd door een heerlijk zonnetje en nog wat sneeuw (de eerste keer dat we sneeuw zagen dit jaar natuurlijk, dus wij helemaal excited).
We werden opgehaald door Arrien, een vriend van vroeger van de moeder van Eline, waar we 3 nachten bij zouden verblijven.Vanuit de auto zagen we voor het eerst de wolkenkrabbers van NY liggen, wat een indrukwekkend gezicht was dat. Ook nog even het vrijheidsbeeld van redelijk dichtbij bekeken, wat natuurlijk wel verplicht is als je naar NY gaat.

Het appartement van Arrien was echt prachtig! Gelegen in de Upper West Side en echt 2 minuten lopen van Central Park. Na ons geinstalleerd te hebben, was dat dus ook de eerste plek waar we heen gingen. Het zonnetje scheen (het was de warmste dag in 3 maanden), waardoor het park er prachtig bij lag. Nog even een wandelingetje gemaakt door de stad, maar we waren behoorlijk moe door het tijdsverschil. Dat merkten we ook die avond toen we eigenlijk hadden afgesproken om nog even te chillen met Jarrad, de zoon van Arrien. Maar helaas, toen we even waren gaan liggen, werden we de volgende ochtend pas wakker. Thanks jetlag. In de dagen die volgden hebben we enorm veel gezien van de stad: Wall Street, Ground Zero, het gezellige gebied rond Chelsea market, het prachtige uitzicht vanaf de Brooklyn Bridge en Top of the Rock met het mooiste uitzicht ooit bij zonsondergang.
Eigenlijk is 3 dagen in zo'n enorme stad veel te kort, maar we hebben wel veel kunnen zien. De atmosfeer, de ontzettend vriendelijke mensen en ons gezellige (en goedkope) adresje zorgen er wel voor dat we terug zullen komen om de stad nog verder te ontdekken.

Maar nu was het tijd voor het volgende deel van onze reis: Lima, Peru. Nadat Arrien ons had afgezet op het vliegveld, kon de 8 uur durende reis beginnen. En natuurlijk gebeurt het ons weer dat we naast en voor een baby zitten; ik ervoor waardoor ik constant een rugmassage had (die na 5 minuten al behoorlijk ging irriteren) en Eline ernaast waardoor ze de hele reis met een plakkende cola broek heeft gezeten.
Na een behoorlijk enerverende vlucht kwamen we eindelijk aan in de Peruaanse hoofdstad. We werden opgehaald door een mannetje van het hotel, die enthousiast met een bordje met onze namen erop stond te zwaaien.
De volgende ochtend wilde we met de bus naar Cusco, waar we 2 weken vrijwilligerswerk gaan doen. Maar helaas was er geen plek meer. Beetje balen, maar dit gaf ons wel de kans Lima te verkennen. We besloten dus maar een nachtje bij te boeken en nog even van de luxe te genieten. Toen we met de taxi waren afgezet bij de busorganisatie, bleek het dat we onze paspoorten nodig hadden om een ticket te boeken. Tsjah, daar hadden wij niet aangedacht. In gebrekkig Spaans hebben we toen plekken gereserveerd, maar of deze er de volgende dag ook echt nog zouden zijn, was natuurlijk maar de vraag. Vervolgens nog een keer ons gebrekkige Spaans gebruikt om een simkaart aan te schaffen. Dat was nog een heel avonuur omdat je hier blijkbaar ook je paspoort voor nodig hebt, heel irritant. Toen moesten we bij een vrouwtje beltegoed kopen. Probeer dat maar eens uit te leggen in het Spaans. Maar met een aantal juiste woorden lukte het me en het voelde als een behoorlijke overwinning.

Deel 2 zal komende week volgen...